Geen verleden, geen toekomst,
als ik nu leef, op dit moment,
dan is er alleen wat ik nu doe,
wat ik nu ben, wat ik nu ervaar.
Ik voel de lucht langs m’n huid strijken als ik loop,
ik voel hoe m’n hielen de grond raken,
voel de schoen ertussen.
Ik voel hoe ik ademhaal,
hoe de lucht m’n neus binnenstroomt,
hoe m’n longen zich vullen.
Dit is het. Ik adem in, ik adem uit.
Ik zie regendruppels aan de rand van de tuintafel hangen
en het is stil.
Ik hoor een spelend kind
en het is stil.
Ik ruik de regen
En het is stil.
De tijd is stil, de ruimte is stil.
Dit is het. Ik ben stil.
Alleen dit moment is het belangrijkste moment in m’n leven,
moment na moment.
Als een druppel op een blad valt
met een tikje dat ik alleen maar zie,
is dat het belangrijkste moment van m’n leven.
Als ik een glas afwas,
is dat het belangrijkste moment van m’n leven.
Als ik een appel schil, nu, dit is het.
Moment na moment,
het eeuwige nu.
Nu is het stil,
nu is het goed,
dit moment,
ieder moment,
moment na moment,
nu,
dit moment.