Je gedachten vóór zijn
‘Zie hoe gedachten komen en gaan’… In mindfulness-meditatie hoor je vaak zinnen van die strekking. Eigenlijk begreep ik nooit precies wat ermee werd bedoeld. Want hoe kun je nu een gedachte zien komen als hij er nog niet is? Het enige wat ik me kon voorstellen is dat je een gedachte kunt opmerken als je hem al hebt en er dan vervolgens uit kunt stappen.
In meditatie onderzoeken van angst
Inmiddels heb ik ontdekt dat het wel kan. Je kunt voelen dat er een gedachte aankomt. Hoe het werkt, merkte ik tijdens een meditatie waarin ik mijn angst onderzocht. Telkens als mijn angst er even niet was, betrapte ik mezelf erop dat mijn geest aan het werk ging om te checken of hij inderdaad weg was. Het werkte zoals een korstje op een wond. Hoewel je weet dat je er af moet blijven, gaat je hand er telkens weer naar toe om te kijken of de huid eronder genezen is. En juist door de aanraking begint het weer te bloeden. Zo ook met angst. Ik merkte hoe mijn geest het niet kon laten en telkens weer geneigd was te checken of er nog een angstige gedachte was. Zodra ik dat deed, was de angst er natuurlijk weer.
Bewust worden van hardnekkige gewoonten
Ik ervoer dus aan den lijve dat angst ontstaat door een gedachte. En ik voelde ook hoe mijn geest telkens weer dat gedachte-uitstapje wilde maken. Het bleek een hardnekkige gewoonte; iets dwangmatigs. Het mooie was dat ik deze drang opmerkte. En dat maakte dat ik kon kiezen: volg ik mijn drang en laat ik deze gedachte ontstaan, of laat ik los en blijf ik eruit? Ik hoefde de gedachte dus niet eens te laten komen (en gaan), ik kon hem zelfs voor zijn! En dat scheelt een hoop angst. Door bezig te blijven met Mindfulnesstraining raak ik er steeds bedrevener in.