Opblaas meditatiekussen
Al jaren neem ik een meditatiekussen mee op vakantie. De eerste jaren mijn ‘thuis-kussen’ en sinds twee jaar een pastic opblaaskussen dat ik bij een verhuizing vond. Ik zal het maar bekennen… ondanks mijn goede voornemens, heb ik er in al die jaren precies twee keer op gezeten. Het komt er gewoon niet van. Het busje waarin wij reizen biedt weinig ruimte en buiten ga ik ook niet op mijn plastic kussen zitten.
Lopen met aandacht
Ook dit jaar lag het plastic kussen op zijn vertrouwde plek en voelde ik me op voorhand schuldig. Ik wist dat ik er geen gebruik van zou maken. Toen ik me daarvan bewust werd, besloot ik het deze keer anders aan te pakken. In plaats van te zitten, zou ik lopen met aandacht. Iedere keer dat ik op een camping naar het toiletgebouw liep voor de afwas of de wc, deed ik dit met aandacht. Ook midden in de nacht. In plaats van zo snel mogelijk weer mijn slaapzak in te kruipen, nam ik de tijd om rustig te wandelen, mijn voeten te voelen, de sterrenhemel te bekijken, de geluiden en geur van de nacht op te snuiven. En het verschil was enorm. Wandelen met de intentie om waar te nemen, veranderde mijn beleving. Het was geen verstoring van mijn slaap meer en ook niet iets dat ik zo snel mogelijk achter de rug wilde hebben, het werd een plezierig nachtelijk intermezzo.
’s Nachts aanwezig zijn
Inmiddels is de vakantie al weer weken achter de rug. En gek, als ik eraan terugdenk zijn het vaak die nachtelijke wandelingen die komen bovendrijven en me helder voor de geest staan. Het waren momenten dat ik ècht aanwezig was.
Mijn opblaaskussen blijft in de bus liggen. Je weet immers maar nooit. En ondertussen doe ik ook thuis ’s avonds een korte loopmeditatie als ik onze kat ga ophalen die zijn territorium een eindje van huis heeft.
Denken -J.A. Deelder
Sinds Descartes
wordt het denken
zwaar overschat
Denken is een ver-
tra-gings-pro-ces
Het leggen van
noodverband na
bliksem- of bom-
inslag. Eerst
zie je een flits
Dan hoor je een
klap en dán
begint het denken
pas.
Vergeet je niet te leven -Kees Hermis
Vergeet je niet te leven
dacht ik laatst
de tijd hield stil
een adempauze even
en als je nu eens zonder haast
buiten de tijd om wil
slagbomen neergelaten
dolgedraaide wijzerplaten
onder je door of langs je heen
ze laat voor wat ze zijn en dan
meer lucht en ogen van
het goede aardse zien
een beetje ruimte worden en misschien
iets meer gericht alleen.
Los -Ingmar Heytze
Dans en weet dat je bestaat
dans een dans op hete kolen
dans de gaten in je zolen
dans tot de planeet vergaat
dans als alles is gezegd
dans tot je de tijd vergeet
dans zoals je ademhaalt
dans tot je de weg weer weet
dans om nooit meer stil te staan
dans de sterren en de maan
dans de bomen en het bos
niets meer vast en alles los.
Kunst -Martin Bril
Wat we willen:
Momenten
Van helderheid
Of beter nog: van grote
Klaarheid
Schaars zijn die momenten
En ook nog goed verborgen
Zoeken heeft dus
Nauwelijks zin, maar
Vinden wel
De kunst is zo te leven
Dat het je overkomt
Effe relaxen (spanning loslaten, 5 min)
Kung Fu
In juli was ik op retraite. Het was tijdens die ongelooflijk warme dagen waarop je eigenlijk alleen maar languit wilt liggen en ijs wilt eten. Tussen de dikke muren van het klooster merkte ik niet veel van de hitte. Maar telkens als ik voor een loopmeditatie naar buiten ging, sloeg de hitte me in het gezicht. Zo snel als ik kon zocht ik een schaduwplek op om mijn oefening te doen. En zelfs dan vond ik het een beproeving.
Geen last door meditatie
Totdat me, tijdens een zitmeditatie, een filmfragment uit de serie Kung Fu te binnen schoot. Deze serie was op tv toen ik 10 jaar was en ik was verliefd op Kung Fu. Hij redde veel mensen uit moeilijke situaties en hielp ze met zijn filosofie en wijsheid. In het fragment dat me te binnen schoot wordt Kung Fu opgesloten en dagenlang vastgehouden in een klein houten hok. Buiten is het ondraaglijk heet en binnen is het nog erger. Alle anderen die voor hem in dat hok zaten, kwamen er meer dood dan levend uit. Maar Kung Fu brengt zijn dagen in meditatie door en lijkt nergens last van te hebben. Als de bewakers hem uiteindelijk komen vrijlaten, hebben ze een kruiwagen meegenomen om hem uit het hok te slepen. Tot hun verbazing staat Kung Fu soepel op en verlaat lopend het hok. Geweldig!
Acceptatie in plaats van verzet
Als tienjarige begreep ik niet zo goed hoe Kung Fu dit deed. Maar het maakte wel een grote indruk. En nu, zittend in de meditatiezaal, dacht ik hieraan terug en begreep ik het wel. Kung Fu deed juist niets. Hij ervoer zijn situatie vast als onaangenaam, maar verzette zich niet tegen de hitte. Hij kon er toch niets aan veranderen. Door te accepteren dat het zo was, werd de situatie draaglijk. De overige dagen heb ik (redelijk) ontspannen buiten gelopen.
De gezonde zaadjes water geven - Ontleend aan: ‘Iedere stap is vrede’ van Thich Nhat Hanh
Stel dat er een zaadje van boosheid in ons is. Wanneer de omstandigheden gunstig zijn voor dit zaadje kan het uitgroeien tot een vorm die we woede noemen. Het vlamt op en het bezorgt ons veel ellende. Het is dan erg moeilijk om blij te zijn. Echter, wanneer er lange tijd geen aanleiding is om boos te zijn, wordt dat zaadje steeds zwakker. Er is dan meer nodig om het zaadje toch uit te laten groeien. Elke keer dat een zaadje de gelegenheid heeft zich te manifesteren, komen er meer van dat soort zaadjes bij. Als we vijf minuten lang boos zijn, worden er gedurende deze vijf minuten nieuwe boosheidszaadjes geproduceerd.
Zo ook kunnen we ons voorstellen dat een zaadje van glimlach en vreugde tot bloei komt en zich vermeerdert, wanneer we aandacht schenken aan omstandigheden die ons doen glimlachen en vreugde schenken. Wanneer we dat niet doen, zal ook dit zaadje verzwakken.
Er zijn veel verschillende soorten zaadjes in ons, zowel goede als slechte. Sommige zijn in de loop van ons leven geplant en andere hebben we van onze ouders, onze voorouders en de maatschappij gekregen.
Iedere keer dat we ons erop toeleggen om met aandacht te leven, geven we de gezonde zaadjes in onszelf water en versterken we de gezonde zaadjes die er al zijn. Gezonde zaadjes werken hetzelfde als antilichamen. Wanneer er een virus in onze bloedbaan binnendringt, wordt het omgeven door antilichamen die ervoor zorgen dat het zijn schadelijke werking verliest. Hetzelfde gebeurt met onze psychologische zaden. Als we zaadjes planten die gezond, heilzaam en verfrissend zijn, zullen die voor onze negatieve zaden zorgen, zelfs zonder dat we erom vragen. Maar daarvoor moeten we een flinke voorraad verfrissende zaadjes kweken.
Terug naar bovenThuis -Kees Spiering
Alsof je een plek bereikt
Om je heen kijkt en weet
Dat je thuis bent
Alsof je dit al kende
Voor je het zag
Er geweest was
Voor je er zou komen
Zo thuis
Wie ben je werkelijk? Oepanishad
Realiseer je dat je emoties hebt,
maar dat je niet jouw emoties bent.
Realiseer je dat je gedachten hebt,
maar dat je niet jouw gedachten bent.
Realiseer je dat je een lichaam hebt,
maar dat je niet jouw lichaam bent.
Realiseer je dat je kunt handelen,
maar dat je niet jouw handelen bent.
Jij bent meer dan dat.
Wie ben je werkelijk?