Eenheid der tegendelen -Ryokan
Waar schoonheid is, is ook lelijkheid.
Wanneer het ene goed is,
is het andere verkeerd.
Kennis en onwetendheid
zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Zo is het altijd al geweest.
Hoe zou het nu anders kunnen zijn?
Het ene proberen kwijt te raken
en het andere vastklampen.
Leidt tot een bespottelijke komedie.
Je moet nog steeds zien om te gaan met
dat alles voortdurend in staat van verandering verkeert.
Zelfs wanneer je zegt dat iets fantastisch is.
Paradijs
Ooit heeft iemand gezegd:
werk – alsof je geen geld nodig hebt,
dans – alsof niemand naar je kijkt,
zing – alsof niemand naar je aan het luisteren is
heb lief – alsof niemand je ooit gekwetst heeft,
leef – alsof het paradijs hier op aarde is.
Het leven -Moeder Theresa
Het leven is een kans:
grijp haar.
Het leven is een droom:
verwerkelijk haar.
Het leven is een worsteling:
aanvaard haar.
Het leven is een avontuur:
waag het.
Het leven is een belofte:
vervul haar.
Het leven is een spel:
speel het.
Eens komt de tijd -Derek Walcott
Eens komt de tijd
Dat je vol blijdschap
Jezelf begroet, aankomend
Bij je eigen deur, in je eigen spiegel
En elk glimlacht om elkanders welkom
En zegt: ga zitten. Eet wat.
Opnieuw zul je van de vreemde houden die je ooit zelf was.
Geef wijn. Geef brood. Geef je hart weer terug
Aan zichzelf, aan de vreemde die van je hield.
Je leven lang, aan wie je voorbij ging
Voor een ander, die je door en door kent.
Pak de liefdesbrieven van de plank,
De foto’s, de wanhopige notities,
Schraap je eigen aanzien van de spiegel.
Ga zitten. Maak je leven tot een festijn.
Pijn -Mawlana Jalal ad-Din Moehammad Roemi
Ik zei: ‘Hoe zit het met mijn ogen?’
Hij zei: ‘Houd ze op je pad.’
Ik zei: ‘Hoe zit het met mijn passie?’
Hij zei: ‘Houd die brandende.’
Ik zei: ‘Hoe zit het met mijn hart?’
Hij zei: ‘Vertel me wat je erin bewaart.’
Ik zei: ‘Hoe zit het met pijn en verdriet?’
En hij zei: ‘Blijf erbij. De wond is de plaats waar het licht bij je binnengaat.’
Terug naar bovenHet was mei -Mawlana Jalal ad-Din Moehammad Roemi
Mijn vader had een zware operatie ondergaan.
De volgende dag kwam ik bij hem in het ziekenhuis.
Hij zei: “nog nooit heb ik een merel zo horen zingen als vanmorgen”.
In zeker opzicht was hij rijker geworden.
Ik dacht later: word je meer mens,
voel je meer,
zie je meer
als je ook van lijden weet?
Werk, graaf je put, maak je eigen bron.
En houd niet op.
Nu niet, nooit niet.
Op de bodem zul je water vinden.
Een mens lijdt het meest
Een mens lijdt dikwijls ’t meest
Door ’t lijden dat hij vreest
Doch dat nooit op komt dagen.
Zo heeft hij meer te dragen
Dan God te dragen geeft.
Soms aangevuld met:
Het leed dat is, drukt niet zo zwaar
Als vrees voor allerlei gevaar.
Doch komt het eens in huis,
Dan helpt God altijd weer
En geeft Hij kracht naar kruis.
Luisteren -Leo Buscaglia
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij adviezen te geven
dan doe je niet wat ik je vraag.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen waarom
ik iets niet zo moet voelen als ik het voel,
dan neem je mijn gevoelens niet serieus.
Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij denkt dat je iets moet doen om
mijn problemen op te lossen,
dan laat je mij in de steek,
hoe vreemd dat ook mag lijken.
Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar
me en probeer me te begrijpen.
En als je wilt praten, wacht dan even en
ik beloof je dat ik op mijn beurt naar jou
zal luisteren.
Wat is geluk?
Er was eens een arme oude man wiens enige bezit een schitterende schimmel was. Al jarenlang hadden de mensen uit zijn dorp hem gezegd het paard te verkopen omdat het een hoop geld op zou brengen en hij verder geen cent had om uit te geven. “Het paard is een deel van mijn familie, en je familie verkoop je niet”, was steevast zijn antwoord.
Op een nacht verdween het paard uit zijn stal en de mensen zeiden: “Zie je nou wel ouwe, dan had je maar niet zo dom moeten zijn en het beest moeten verkopen. Nou heb je helemaal niks meer. Een groter ongeluk had je niet kunnen overkomen”. Maar de oude man zei: “Wie weet of het een geluk of een ongeluk is. Het enige dat ik weet is dat het paard weg is. Maar of het een ongeluk is? Wie kan er verder zien dan zijn neus lang is?”
Een aantal weken later kwam het paard op een nacht met twaalf andere, wilde paarden terug naar de stal. Blijkbaar was het losgebroken om zijn soortgenoten te zoeken en had het uiteindelijk de weg naar zijn baas teruggevonden. De mensen uit het dorp zeiden: “Ouwe, je had volkomen gelijk. Het was helemaal geen ongeluk maar juist een geluk dat het beest er vandoor ging, want nou ben je een vermogend man”. Maar de oude man antwoordde: “Wie weet of het een geluk of een ongeluk is. Het enige wat ik weet is dat het dier met twaalf andere paarden is teruggekomen. Maar of het een geluk of een ongeluk is ……?”
In de volgende dagen en weken probeerde de zoon van de oude man de wilde paarden te temmen en viel daarbij van een woeste hengst. Beide benen werden verbrijzeld. De mensen uit het dorp zeiden: “Ouwe, zo’n geluk was het nou inderdaad ook weer niet dat je paard met die anderen is teruggekomen. Je had helemaal gelijk, want nu is je zoon invalide en een groter ongeluk kon je haast niet overkomen”. De oude man verzuchtte: “Wanneer houden jullie nou eindelijk eens op met te doen alsof je vandaag weet hoe morgen zal zijn? Het enige dat ik weet is dat mij vandaag een ongeluk is overkomen, maar meer weet ik niet.”
Een paar maanden later brak er oorlog uit in het land, en alle gezonde jonge mannen van het dorp moesten in het leger dienen en werden naar het front gestuurd. Geen een keerde levend in het dorp terug.
En wat zeiden de mensen als ze de oude man tegenkwamen ……?
Gelukkig Stef Bos (liedtekst)
Ik ben soms te blind
Om te zien wat ik heb
Verdwaal soms nog steeds
Ook al ken ik de weg
Vrij als een vogel
Die de storm heeft overleefd
De wind in de rug
En ik klaag soms nog steeds
Maar ik ben gelukkig
Ook al zie ik het niet
Teveel ontevreden met alles
Te weinig tevreden met niets
Ik voel me steeds lichter
Ik dans met verdriet
En ik ken zes akkoorden
Maar ik gebruik er maar drie
Want ik ben gelukkig
Ook al zie ik het niet
Teveel ontevreden met alles
Te weinig tevreden met niets
Ik word langzaam onzichtbaar
Verdwijn in de mist
Verwissel mijn vroeger
Met dat wat nu is
Zo loop ik verloren
Gelukkig verdwaald
Wordt altijd weer ergens
Met liefde onthaald