Een oud verhaal over een krijger Auteur onbekend
Er was eens een jonge krijger. Haar lerares zei haar dat ze strijd moest leveren tegen de angst. Dat wilde ze niet. Ze vond het te agressief, het was te beangstigend, het leek onaardig. Maar de lerares zei dat het moest en gaf haar instructies voor de strijd.
De dag brak aan. De leerling-krijger stond aan de ene kant en de angst aan de andere kant. De krijger voelde zich heel klein en de angst leek een enorme woesteling. Ze waren beiden gewapend. De jonge krijger vermande zich, liep op de angst toe, deed driemaal een knieval en vroeg: ‘Geeft u mij permissie de strijd met u aan te binden?’ De angst zei: ‘Dank je voor het respect dat je mij betoont door toestemming te vragen.’ Toen zei de jonge krijger: ‘Hoe kan ik u verslaan?’ De angst antwoordde: ‘Mijn wapens zijn dat ik snel praat en heel dicht bij je gezicht kom. Daardoor raak je volledig de kluts kwijt en doe je alles wat ik zeg. Als je niet doet wat ik zeg, heb ik geen macht. Je kunt naar me luisteren en me respecteren. Je kunt je zelfs door me laten overtuigen. Maar als je niet doet wat ik zeg, heb ik geen macht.’ Op deze manier leerde de leerling-krijger de angst te overwinnen.
De eenvoudige visser Auteur onbekend
Dit is het verhaal van een eenvoudige visser die uitrust in de schaduw van een palmboom. Hij is dankbaar en gelukkig dat hij leeft. Een rijke man loopt langs en spoort hem aan om harder te werken. De visser vraagt hem waarom.
‘Om geld te verdienen’, antwoordt de rijke man.
‘Waarvoor?’, vraagt de visser.
‘Om in een mooi huis te wonen’, zegt de rijke man.
‘En dan?’, reageert de visser.
‘Een grotere familie te stichten.’
‘En dan?’
‘Je eigen zaak te beginnen met je kinderen.’
‘En dan?’
‘Dan kun je daarna heerlijk uitrusten’, zegt de rijke man.
‘Dat doe ik al’, antwoordt de visser.
Tevredenheid maakt gelukkig, zelfs in armoede. Ontevredenheid maakt ongelukkig, zelfs in rijkdom.
Terug naar bovenTwee koekjes… of drie
Oké, ik beken… soms ben ik hard in mijn oordeel. Tijdens retraites word ik me daarvan vaak extra bewust. Zo mediteerde ik een tijdje geleden in Cadzand. Al bij de start van de retraite viel me een man op. Zijn broek slobberde, hij slofte hoorbaar door de zaal en hij had ook nog eens hele dikke tenen. Kortom, ik keek en oordeelde.
In de loop van de week zag ik dat deze man bij de thee telkens twee (of meer) koekjes van de schaal pakte. Niet openlijk, maar een beetje verborgen in zijn hand. Soms liep hij dan nog een keer langs om er nòg een te pakken. En ik ergerde me. Ik voelde mijn ergernis zelfs al opkomen zodra ik hem zag. Toen ik me hiervan bewust werd, vroeg ik me af wat me nu zo boos maakte. Al snel werd me duidelijk dat wat deze man deed, me eigenlijk niet zo vreemd was. Ik hou ook van koekjes en neem er vaak meer dan één. Wat ik bij deze man zag, was gedrag dat ik van mezelf afkeurde.
Dit inzien maakte de ergernis er niet minder om. Daarom besloot ik te oefenen met ‘metta’ (liefdevolle vriendelijkheid). Telkens als ik merkte dat er oordelen waren, herhaalde ik de zin: ‘Moge ik zacht zijn en mededogen hebben voor mezelf en anderen’. En ineens…, toen ik de man weer op het terrein zag lopen, voelde ik compassie en ontroering. Daar liep een feilbaar mens. Net als ik. Niks mis mee.
Vlak daarna zat ik in de meditatiezaal en hoorde ik hem binnensloffen. Er kwam een grijns op mijn gezicht. Ergernis verdwenen. Bijzonder wat het beoefenen van mindfulness en compassie kan doen.
Dichtbij (Close) Rachel Hostead
Koester het,
Dat moment wanneer je hart geraakt is
En je ogen vochtig worden.
Het verdriet van de wereld voelen
Is ook het voelen van haar vreugde.
Gun jezelf momenten van ruimte
Om te dragen en te koesteren
van alles dat ze ons willen laten zien.
Vertraag je stap
Zodat de grond waar je nu staat
je tranen kan opnemen.
En kijk dan
Hoe het langzaam verschijnende licht dat hierop volgt
zich verdiept en de hele wereld doet flonkeren.
Als zonlicht op een regendruppel.
Om geborgenheid (for belonging, vrij vertaald) John 'O Donohue
Moge je luisteren naar je verlangen om vrij te zijn.
Mogen de grenzen van je toevlucht ruimte bieden aan je dromen.
Moge je iedere dag ontwaken met een welwillende wens in je hart.
Moge je harmonie ervaren tussen je innerlijke wereld en die daarbuiten.
Moge je vrij zijn van gevaar.
Moge je weet hebben van het eeuwige verlangen in het hart van de tijd.
Moge er vriendelijkheid zijn in je blik wanneer je naar binnen kijkt.
Mogen er nooit muren oprijzen tussen het licht en jezelf.
Moge de wilde schoonheid van de onzichtbare wereld je thuisbrengen en omarmen in geborgenheid.
Leven … John 'O Donohue
Moge ik vandaag leven
compassievol in gedachten
helder in woorden
gracieus in aandacht
moedig, en genereus in liefde.
Laat de bloesems … Longchenpa
Laat de bloesems van wijsheid en compassie groeien.
In de vruchtbare aarde van vriendelijkheid.
Besprenkeld met het frisse water van medevreugde.
In de koele schaduw van gelijkmoedigheid.
Letting go Nelson Mandela
Om los te laten is liefde nodig.
Loslaten betekent niet dat het me niet meer uitmaakt, het betekent dat ik
het niet meer voor iemand anders kan doen.
Loslaten betekent niet mijzelf afsluiten,
het is het besef dat ik een ander niet kan beheersen.
Loslaten betekent machteloosheid toegeven,
wat betekent dat ik het resultaat niet in handen heb.
Loslaten betekent niet in het middelpunt staan en alles beheersen,
maar anderen toestaan hun eigen weg te gaan.
Loslaten betekent niet treiteren, schelden of ruzie maken,
maar zoeken naar eigen tekortkomingen en die verbeteren.
Loslaten betekent niet alles naar eigen hand zetten,
maar elke dag nemen zoals hij komt.
Loslaten is niet spijt hebben van het verleden,
maar erdoor groeien en leven in het hier en nu.
Loslaten betekent niet oordelen, maar de ander toestaan mens te zijn.
Loslaten betekent niet ontkennen, maar accepteren.
Loslaten betekent niet zorgen voor, maar geven om.
Loslaten betekent minder vrezen en meer beminnen.
Wat ik ervan vind Ruth Bebermeyer
Ik heb nog nooit een luie man gezien;
wel een man die nooit hard liep
als ik hem zag; en wel een man
die soms een middagdutje deed
en thuis bleef als het regende,
maar het was geen luie man.
Voordat je me voor gek verklaart,
denk even na: was die man wel lui,
of is het ons eigen etiket?
Ik heb nog nooit een dom kind gezien;
wel een kind dat soms dingen deed
die ik niet begreep,
of ze anders deed dan ik had verwacht.
Ik heb een kind gezien dat de plekken
niet kende waar ik was geweest,
maar het was geen dom kind.
Voordat je het dom noemt,
denk even na: was het een dom kind
of wist het misschien weer andere dingen dan jij?
Wat sommigen van ons lui noemen,
noemen anderen moe of ontspannen,
wat sommigen van ons stom noemen,
noemen anderen een verschil van inzicht.
Daarom is mijn conclusie
dat het ons veel verwarring bespaart
als we wat we zien
niet verwarren met wat we ervan vinden.
En om je niet te verwarren zeg ik nog:
dit is slechts wat ik ervan vind.
Zuiver van hart Rumi
Zuiver van hart
trekken we de wereld door
en raken we in de ban
van alles om ons heen.
We zijn steeds ergens naar op zoek
maar het ontgaat ons dat we dat wat we zoeken al zijn.